ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ- Η ΝΥΦΟΥΛΑ ΤΟΥ ΒΟΡΙΑ
Από το Παράθυρο στην Εκπαίδευση τ.37
Καταμεσής στο μεγάλο περβόλι στέκεται μια πλουμιστή νυφούλα άσπρη και ροζ με χιλιάδες φύλλα και φυλλαράκια, κάθεται πάντα εκεί, περιτριγυρισμένη από το πεύκο, τη λεμονιά, τη μιλιά, τη νερατζιά, τη λεύκα , τη ροδιά.....Όλοι οι γείτονες την αγαπούν πολύ, γιατί είναι πάντα γελαστή, ευγενική δίνει πάντα την σειρά της στα άλλα δέντρα να ποτιστούν και αυτή πάντα τελευταία παίρνει νεράκι. Όλα τα δέντρα, επειδή είναι η μικρότερη την προστατεύουν και της δίνουν συμβουλές.
Προχτές το μεσημέρι ήρθε επίσκεψη στο περιβολάκι ένα αεράκι από το κάμπο. Πήγε κοντά σε όλα τα δεντράκια τα χάιδεψε, η ροδιά τον κέρασε ένα λεπτό δικό της άρωμα.
Το αεράκι πήγε πήγε κοντά στη λυγερή Μυγδαλίτσα της χάιδεψε τα σγουρά της μαλλιά και μετά της είπε την είδηση πως στον δρόμο καθώς ερχότανε συνάντησε την βασίλισσα Άνοιξη και πως του είπε να τρέξει παντού να το πει για να ετοιμαστούν! Όποιο δεντράκι στολιζόταν πρώτο η βασίλισσα θα το βράβευε με ένα μεγάλο παράσημο και θα το έκανε υπασπιστή της! Για αυτό το λόγο έπρεπε να βιαστεί να προλάβει τα άλλα δέντρα.
Η Αμυγδαλίτσα δεν θέλησε να πιστέψει το αεράκι, αμφέβαλλε για τα λόγια του. Όμως το αεράκι επέμενε ,της έδειξε τον καταγάλανο ουρανό. Μετά της έδειξε ένα μικρό ρυάκι, βούτηξε ένα μικρό κλωνάρι να το δοκιμάσει αν ήταν δροσερό και απαλό και όχι κρύο και παγωμένο. Τι περίεργο! Το νεράκι δεν ήταν παγωμένο της φάνηκε χλιαρό. Τότε σήκωσε το κεφαλάκι της με τα πολλά κομπάκια και πήρε την απόφαση. Θα χαρούν όλα τα δέντρα όταν την δουν έτσι στολισμένη, θα τους αναγγείλει τον ερχομό της καλής τους βασίλισσας. Όλη την νύχτα ξετύλιγε τα μπουκλάκια της..... Το επόμενο πρωί όλο το περιβόλι γύρισε προς το μέρος της θαμπωμένο. Ο παππούς κούνησε λυπημένα το κεφάλι.
- Α τρελή Αμυγδαλίτσα πολύ βιάστηκες να στολιστείς είναι ακόμα χειμώνας θα έρθουν αγέρες και θα αρπάξουν τα ωραία σου λουλούδια.
Πραγματικά δεν πρόφτασε να τελειώσει τα λόγια του και ένας δυνατός αγέρας φύσηξε!Ήταν θυμωμένος επειδή η Αμυγδαλίτσα περιφρόνησε την δική του βασιλεία. Με τα παγωμένα του χέρια άρπαξε το κεφαλάκι της και κούνησε δυνατά τα λυγερά της κλαδιά. Τα ανθάκια πέσανε καταγής και αρκετά τα πήρε μαζί του. Μετά ήρθε και άλλος δυνατότερος που ζήλεψε τον πρώτο. Όλο το περιβόλι αυτό το βράδυ έμεινε ξάγρυπνο να ακούει τα κλάματα της Αμυγδαλίτσας. Όλοι την παρηγορούσαν και της έλεγαν ότι η βιασύνη δεν έχει ποτέ καλά αποτελεσματα Το ποταμάκι της έπλυνε τα δακρυσμένα μάτια και της είπε
- Μην στεναχωριέσαι αύριο θα βγάλεις καινούρια ανθάκια για να στολίσεις το σγουρό σου κεφαλάκι.
Εσύ θα είσαι το πιο όμορφο δεντράκι όταν έρθει η βασίλισσα Άνοιξη το βραβείο σου ανήκει!!!
ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου